محمد اشرف غنی، رئیس جمهور پیشین افغانستان از حکومت سرپرست فعلی خواست به وضعیت زنان و دختران این کشور توجه کنند.
او در سومین بخش سلسلۀ پودکاست راه زندهگی که در ۲۹ دسمبر در پلتفورم اکس آقای غنی نشر شده، درمورد مهاجرین افغان در ایران و پاکستان و وضعیت زنان صحبت کرده است.
آقای غنی گفته: «پس از حاکمیت دوبارۀ طالبان بر افغانستان و وضع محدودیت بر کار زنان، وضعیت اقتصادی زنانیکه سرپرستی خانواده خود را به دوش داشتند، خراب شده است.»
او به کشورهای قطر و پاکستان هم اشاره کرده که به گفتهاش کشورهای اسلامی اند، اما زنان و دختران در آنها میتوانند درس بخوانند و کار کنند.
«باید به این یک توجه واضح شود و باید شرایط بگونۀ درست فراهم شود. اگر کسی {زنان را} منع میکند باید آنقدر مردانهگی داشته باشد که شرایط زندهگی را برایش برابر کند، آیا خداوند (ج) به کسی این اختیار را داده که به دیگران مرگ تدریجی را تحمیل کند، زندهگی را بپذیریم یا مرگ تدریجی؟ آیا امروز خنده وجود دارد؟ آیا لبخند است؟ آیا امید به زندهگی است؟»
شماری از دختران و زنان در افغانستان نیز به رادیو آزادی میگویند که آنان به دلیل محدودیتهای حکومت سرپرست شدیداً از زندهگی ناامید شدهاند.
ماریا باشنده شهر کابل که سرپرست خانواده خود است میگوید، در گذشته در یک اداره دولتی وظیفه داشت، از زحمت خود نان میخورد، اما بعد از محدودیت طالبان بر کار زنان به کمک مردم محتاج شده است.
«دو دختر و یک پسر ۷ ساله دارم، در بلاکها لباس و قالین میشویم و این کارها را میکنم. همسایهها گاهی ۱۰۰، ۵۰ روپیه گاهی نان گاهی غذا کمک میکنند.»
زلفا محمدی یک دختر محروم از آموزش نیز در صحبت با رادیو آزادی میگوید: «اگر یک دختر تعلیم کند و بتواند به اهداف خود برسد قطعاً کشور ما به بهترین شکل پیشرفت میکند، از زمانیکه طالبان در افغانستان آمدند دختران وضعیت چندان خوبی ندارند، از لحاظ روحی روانی و عاطفی اینها واقعاً ضربه زیادی را دیدهاند.»
این درحالیست که بعد از حاکمیت حکومت سرپرست در افغانستان، تمامی مکاتب بالاتر از صنوف ششم به روی دختران بسته شده، بعد از آن نیز دروازههای دانشگاهها به روی این قشر جامعه مسدود گردیده است.