علت و درمان سیست و عفونت ادراری در زنان

برخی از زنان دوره های مکرر سیست را دارند که گاهی اوقات به عنوان دو عفونت اثبات شده در عرض شش ماه یا سه عفونت در یک سال تعریف می شود.

سیست به معنای التهاب مثانه است و معمولاً ناشی از عفونت ادراری است. برخی از زنان حملات مکرر سیست را دارند.

التهاب سیست زمانی است که قسمتی از بدن شما متورم و داغ شده و ممکن است دردناک باشد. در بیشتر مواقع، سیست زمانی اتفاق می افتد که عفونت ناشی از باکتری وجود داشته باشد. به این عفونت مجاری ادراری (UTI) می‌گویند. ابتلا به عفونت مثانه می‌تواند دردناک و آزاردهنده باشد. اگر عفونت به کلیه‌های شما سرایت کند، می‌تواند به یک مشکل جدی برای سلامتی تبدیل شود. 

درمان معمول سیست ناشی از باکتری، مصرف داروهای انتی‌بیوتیکی است. درمان سایر انواع سیست به علت آن بستگی دارد.

چرا برخی از زنان دچار التهاب مثانه مکرر می شوند؟

بدن زنان سیستم دفاعی برای جلوگیری از ایجاد سیست توسط میکروب‌ها را دارد. مخاط اطراف واژن و دهانۀ مجرای ادرار کمی اسیدی است که از تکثیر باکتری‌ها جلوگیری می‌کند. اگرچه باکتری‌ها ممکن است در ادرار رشد کنند، اما مثانه باید به طور منظم تخلیه گردد تا ادرار را خارج نماید. 

برای برخی زنان، یکی از موارد زیر ممکن است باعث ایجاد سیست شود:

1- مشکلات مثانه یا کلیه ممکن است منجر به عفونت بیشتر شود. به عنوان مثال، سنگ کلیه، یا شرایطی که باعث تجمع ادرار و تخلیه مناسب آن نمی‌شود. در صورت مشکوک بودن به مشکل، داکتر ممکن است آزمایشاتی را ترتیب دهد. 

2- داشتن رابطۀ جنسی ناموزون احتمال ابتلا به سیست را در برخی از زنان افزایش می‌دهد.

 3- انتخاب روش پیشگیری از بارداری؛ استفاده از دیافراگم و اسپرم‌کش ممکن است سیست را بیشتر کند.

 4- هورمون‌ها: واژن، مثانه و مجرای ادرار به مادۀ کیمیاوی (هورمون) به نام استروژن پاسخ می‌دهند. پس از یائسگی، زمانی که سطح استروژن در بدن کاهش می‌یابد، بافت‌های این اندام‌ها نازک‌تر، ضعیف‌تر و خشک‌تر می‌شوند. این تغییرات می‌تواند خطر ابتلا به سیست مکرر را افزایش دهد. سیست نیز در دوران بارداری به دلیل تغییرات در دستگاه ادراری شایع تر است.

پیشگیری از سیست مکرر در زنان

متأسفانه هیچ مدرکی مبنی بر اینکه تغییر سبک زندگی واقعاً به جلوگیری از سیست کمک می‌کند، وجود ندارد. به طور سنتی، داکتران نوشیدن مقدار زیادی مایعات برای دفع میکروب ها (باکتری ها) و نوشیدن آب زغال اخته را توصیه می‌کنند. با این حال، هیچ مدرکی وجود ندارد که این تفاوت ایجاد کند.

معمولاً برای درمان حملات سیست مکرر به دواهای انتی بیوتیک نیاز است. اگر علائم شما خفیف است، معمولاً توصیه می‌شود که منتظر نتایج آزمایش ادرار خود باشید تا ببینید با کدام انتی بیوتیک‌ها باید درمان شوید. با این حال، اگر علائم شما زیاد است، باید انتی بیوتیک را بدون هیچ تاخیری شروع کنید. 

یک دورۀ سه روزۀ انتی بیوتیک، درمان معمول برای هر دوره سیست است. انتی بیوتیک‌هایی که معمولا مورد استفاده قرار می‌گیرند: عبارتند از تری متوپریم و نیتروفورانتوئین.

سیست مربوط به رابطه جنسی

برخی از زنان در عرض یک روز یا بیشتر پس از رابطه جنسی مستعد ابتلا به سیست هستند. این ممکن است تا حدی به دلیل حرکات حین رابطه جنسی باشد که ممکن است میکروب‌ها را به داخل مثانه هل دهند.

همچنین ممکن است آسیب جزئی به لولۀ خروجی ادرار (مجرای ادرار) وارد شود. این آسیب جزئی باعث رشد باکتری‌ها می‌شود. اگر واژن در حین رابطه جنسی خشک باشد این احتمال بیشتر است. در صورت استفاده از اسپرم کش‌ها یا ضد بارداری‌های دیافراگمی، مخاط طبیعی داخل و اطراف واژن نیز ممکن است ناراحت شود.

موارد زیر ممکن است احتمال ایجاد سیست پس از رابطه جنسی را کاهش دهد:

1- بعد از رابطه جنسی، برای تخلیه مثانه به توالت بروید.

2-  اگر واژن شما خشک است، در حین رابطه جنسی از ژل روان کننده استفاده کنید.

3- ثابت شده است که مصرف یک دوز انتی بیوتیک در عرض دو ساعت پس از رابطه جنسی، احتمال ابتلا به سیست را کاهش می‌دهد، اگر مستعد ابتلا به آن بعد از رابطه جنسی هستید.

4- از اسپرم کش‌ها و یا دیافراگم برای پیشگیری از بارداری استفاده نکنید. برای مشاوره در مورد سایر اشکال پیشگیری از بارداری به داکتر خود مشورت کنید.